Overslaan en naar de inhoud gaan

In stijgende lijn

De voortuin van deze woning in het heuvelachtige Huldenberg ligt meerdere meters lager dan de achtertuin, maar dat wist tuinaannemer Bert Persoon perfect op te vangen in een lovenswaardig ontwerp dat perfect aansluit op het achterliggende landschap. Ook een moestuin kreeg, enigszins verborgen, een aangemeten plekje in het geheel. 

Strak lijnenspel in de verharding

Typerend voor de voortuin is het strakke lijnenspel in de verharding dat in de hoogte wordt doorgetrokken door de ranke silhouetten van haagbeuk. De sobere beplanting bestaat afwisselend uit rijen van taxusblokken, in een bedje van siergrind, en siergrassen. Daartussen is ruimte gelaten voor een recht pad in donkergrijze betonklinkers dat lijnrecht leidt naar de voordeur. Een tweede pad in lichtgrijze betonklinkers loopt haaks doorheen de beplanting en wordt halvelings onderbroken door een brede oprit naar de garage. Langs een houten frame tegen de voorgevel mag een blauwe regen naar de hoogte lonken.

Jaarrond spektakel

Langszij wordt de hoogte overwonnen via diverse treden en zo bereiken we de glooiende achtertuin. Daar ligt tegen de woning aan een halfrond terras tussen wolken van lavendel. Verborgen onder zandgeel grind ligt tussen verharding en keermuur een onopvallende afwateringsgoot. De halfhoge keermuur maakt een perfecte boog rond het terras en loopt haast als een stippellijn langs het zacht oplopend grasperk. Enkele dakplatanen, badend in de lila penseelstreken van Perovskia, doorsnijden de grasvlakte. Achteraan in de tuin bieden halfhoge beukenhagen beschutting. Tevens verdelen ze de tuin in tuinkamers die plaats bieden voor een moestuin en een tuinhuisje met besloten houten terras. Langs de perceelsgrenzen zorgen struikenborders met een gevarieerde beplanting voor jaarrond spektakel in de tuin. 

Focus op groen

Alle lof gaat naar tuinaannemers die durven afwijken van de platgetreden paden en in hun ontwerp kiezen voor niet-alledaagse planten. Bert Persoon weet zich in dit project te onderscheiden door zijn aparte plantenkeuze. Graag stellen we u enkele van de in dit project aangewende ‘alternatieve’ planten voor.

  • Aesculus parviflora is een Amerikaanse herfstpaardenkastanje. De plant bloeit in juli met grote opstaande bloeipluimen. De bloemen zijn wit met elegant uitstekende, wat naar boven buigende meeldraden. Zeer mooi ware het niet dat hij heel gemakkelijk uitloopt en snel kan uitgroeien tot een massief van meer dan 10m diameter bij een hoogte van circa 3m. Op dat moment gebeurt het vaak dat in het centrum afsterving optreedt en dat we als tuinbezitter met de handen in het haar zitten. Laat het niet zover komen en hou de plant in toom door uitlopers tijdig af te steken (gaat gemakkelijk). In de VS raadt men aan om deze plant in halfschaduw te plaatsen, maar bij voldoende vochtige grond voldoet hij in ons klimaat – met minder gunstige nazomers – beter in volle zon.
  • Cephalanthus occidentalis of kogelstruik is een Amerikaanse plant die zuidwaarts voorkomt tot in Mexico en Cuba. Dit geeft al een indicatie over de winterhardheid die soms inderdaad beperkter is. Middelgrote struik met eivormige bladeren en bloeiwijzen die bestaan uit bolletjes crèmewitte bloemen. Apart en elegant.
  • Vernonia crinita 'Mammuth' wordt beter V. arkansana ‘Mammuth’ genoemd. Deze Asteraceae is afkomstig uit Noord-Amerika. De plant wordt tot 1,8 m hoog en deze vorm werd geselecteerd en benoemd door Piet Oudolf, de bekende kweker en tuinontwerper uit het Nederlandse Hummelo. Deze plant draagt grote violetkleurige astertjes in dichte trossen op stevige stelen die geen steun vergen. Hij is goed droogtetolerant en tooit zich pas laat in de zomer met bloemen.

Vind een tuinaannemer in je buurt.

In stijgende lijn
In stijgende lijn
In stijgende lijn
In stijgende lijn
In stijgende lijn
In stijgende lijn
In stijgende lijn