S03, aflevering 05 | Minder steen, meer groen

Inrit, tuinpad en terras hoeven in een moderne tuin niet langer opdringerig aanwezig te zijn. Het is veel gezelliger en beter voor het milieu om net voorrang te geven aan meer groen. Het kan altijd en overal. Bewijs? Gil en Marc wonen in Lochristi de makeover bij van een bestaande tuin door tuinaannemer Thomas van Houtte en stappen in Ingooigem af bij tuinarchitect Steve Delrue. De tuin is honderd meter lang en toch twijfelt de oprit of ze wel bij de tuin hoort en ligt het terras niet achter, maar naast de woning. Voor het overige, alleen maar groen én weids, vooral groen uitzicht. Tuinarchitecte Sofie Van Linthout ontvangt Gil in een natuurtuin te Nijlen waar de vrijheid voor groen nog net een stapje verder gaat. Noem het gerust een ecologische tuin.

Enkele jaren geleden ging tuinaannemer Steve Delrue aan de slag in het West-Vlaamse Anzegem. Een behoorlijk ruime tuin was toe aan een grondige vernieuwing. De bewoners wilden meer aandacht voor groen en kleur en veel minder verharding.

De aanpak begon al in de voortuin. Hier geen parkeerplaats meer voor de auto, wel grote taxusmassieven en twee fraaigevormde steeneiken, Quercus ilex. Daaronder een bedje van blauwgras, Sesleria, aangevuld met sieruien en twee prachtig bloeiende, geurende rozen, Rosa ‘Princess Alexandra of Kent’. De inrit voor de auto kwam aan de zijkant. Een carport vormt de overgang naar de achtertuin. Een achterwand ontbreekt in die carport: ze fungeert meteen ook als overdekte speelruimte voor de kinderen, die zich hier maar al te graag uitleven. En bovendien kan de eigenaar zo af en toe met de aanhanger over het gazon tot bij de tuinberging.

Opvallend in deze tuin: er is haast geen gebruik gemaakt van verharding. Regenwater krijgt hier alle kans om in de grond te infiltreren. Zelfs het terras, naast de woning, is beperkt in oppervlakte, maar wel best aangenaam. Voor de bewoners zorgt dit besloten hoekje voor de nodige beschutting tegen de wind en tegelijk kunnen ze hier van de zon profiteren. En verlangen ze naar een hapje of een drankje? Dan is de keuken vlakbij. De muur naast het terras is voorzien van een houten wand en een haag. En omdat een hoger bijgebouw bij de buren was voorzien, plantte de tuinaannemer enkele bolvormige amberbomen, Liquidambar ‘Gum Ball’, die de constructie al grotendeels verbergen. Het Tuinaannemereffect, zeg maar: vanop hun terras geniet de familie zo van een ongestoord uitzicht over hun sfeervolle tuin.

Zo’n honderd meter diep is deze tuin, in totaal zowat 1.700 vierkante meter groot. En Steve heeft die ruimte nog geaccentueerd. Hij creëerde een zichtlijn tot ver voorbij de ranke Italiaanse populieren op de tuingrens. De prachtige borders zijn golvend aangelegd. Zo krijgen de bloemen nog meer aandacht tijdens een wandeling. Bij elke stap verandert het uitzicht, maar het blijft voortdurend bijzonder aantrekkelijk. 

In het midden van de tuin plaatste de tuinaannemer een pergola. Eens de felrode rozen die volledig zullen ingepalmd hebben, ontstaat een natuurlijke ‘tunnel’, een ietwat mystieke doorgang naar het tweede, andere tuingedeelte. Hier meer plaats voor de boomgaard, maar vooral openheid, vrije ruimte en zicht op het landschap rondom. Helemaal achteraan kregen de kippen een plekje. Voor een vers eitje wandelen de bewoners geregeld zo’n honderd meter door de tuin. Over het gazon, want de tuinaannemer heeft hun vraag naar zo weinig mogelijk verharding nauwlettend opgevolgd. En eens achteraan wacht hen nog een gezellig zithoekje, vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over dit erg aantrekkelijke tuinlandschap.